Toob en Quasi (augustus 2000)
Start
Het idee voor een Transalp bestond al langer en Augustus 2000 hadden we allebei de tijd voor deze tocht. We hadden de Transalp van Oberstdorf naar Riva di Garda uitgezocht omdat dit één van de mooiste varianten is. Omdat St. Anton beter met het openbaar vervoer te bereiken is op de terugweg besloten we in St. Anton te starten. Voor ons allebei was een grote meerdaage een nieuwe ervaring. Om onze kans op succes te vergroten hadden we besloten om zo licht mogelijk te fietsen. Onze bagage bestond uit een klein fietsrugzakje en 1 klein 5 liter fietstasje. Voor mij was het één van de eerste touren op mijn nieuwe volgeveerde fiets; Specialized FSR XC 2000.
Dag 1 St. Anton - Heilbronnerhütte
De eerste dag was alleen een kort stukje naar de Heilbronnerhütte in het Verwalltal. De gravelweg door het dal toe is gemoedelijk en het uitzicht erg mooi. Het venijn van deze staart zit in de staart. De laatste hoogtemeters moet de fiets worden gedragen tot vlak voor de hut.
Dag 2 Heilbronnerhütte - Sesvennahütte
De tweede dag begint met een niet al te moeilijke afdaling door het Verbella dal. Vanaf het Zeinisjoch loopt de route niet al te steil meer. Over asfalt en gravelwegen bereiken we zonder al te veel moeite Ischl. De klim door het Fimbatal begint direct met een steile asfaltweg. Na een paar kilomter wordt deze wat vlakker en gaat vlak daarna over in gravel. Het vervolg is vrij vlak tot de Heidelbergerhütte
De klim van de Heidelbergerhütte naar de Fimberpass moet voor een groot deel worden gelopen. De afdaling van de pas door het Val Chöglias is steil en technisch. Op een aantal punten volgt het pad gewoon de beekbedding. Pas na Zuort wordt de weg vlakker en breder en het laatste stuk naar Sur-En is asfalt.
De klim door het Val d'Uina is vanaf het begin al direct steil en op een aantal punten erg keiïg. Op het kleinste verzet en goed zoekend naar het juiste spoor komen we op de almen van Uina. Een korte single track door het bos brengt ons aan het begin van de Uina slucht. Fietsen is hier niet mogelijk en gevaalijk zo langs de afgrond dus is het lopen. Boven de slucht is de single track goed te fietsen tot de Sesvennahütte. De hut is al helemaal ingericht op Transalp-fietsers en heeft zelfs een fietsenhok.
Dag 3 Sesvennahütte - Trafoi
Het eerste stuk van de afdaling is dirext behoorlijk steil en rotsig. Om hier direct na het ontbijt mee te starten vraagt een flinke hoeveelheid concentratie. Om hiervan bij te komen drinken dan ook capucino in Schleis. In het Vinschau dal is route vlak tot Lichtenberg en passeert het nog authentieke middeleeuwse stadje Glurns. Na lichtenberg volgt een klim over steile gravelwegen die op een aantal plaasten te steil zijn om te fietsen.
De routebeschrijving die we volgen wijst ons na de Furkelhütte naar Trafoi. In de routebeschrijving 2003 van Mountainbike magazin wordt een variant beschreven die we hadden willen volgen: verder omhoog lopen en dan via de Goldseeweg naar de Stelvio pas. Helaas hebben we allebei onze dag niet en besluiten daarom hier af te dalen naar Trafoi zoals de routebeschrijving van 1999 voorstelt. In het dal aangekomen komen we er tijdens het zoeken naar een overnachtigsplaat achter dat het Maria hemelvaart is en dat alle hotels dus vol zitten. Uiteindelijk kunnen we nog een slaapplaats krijgen in het stookhok van een hotel op 2 stretchers.
Dag 4 Trafoi - S. Caterina Valfurva
Omdat we de dag ervoor zijn afgedaald naar Trafoi, zit er maar één ding op: de Stelvio pas omhoof fietsen over weg. Om het auto- en mototverkeer voor te zijn vertrekken we extra vroeg. Vanaf de Stelvio pas kunnen we het asfalt weer verlaten en moeten lopen tot het hoogste punt van deze transalp, de Dreisprachenspitze.
De afdaling naar de Pas Umbrail loopt over een mooie single track. Het steilste gedeelte heeft erg scherpe haarspeldbochten die nog nèt te fietsen zijn. Aan de andere kant van de Pas Umbrail volgen we een smalle single track naar de Bochetta di Forcola. Vanaf hier zijn er twee alternatieven naar de Bochetta Pedenolo. Wij kiezen voor de weg bovenlangs. Achteraf blijkt dit geen goede keuze. De weg onderlangs is volledig te fietsen terwijl we bovenlangs een half uur de fiets moeten dragen.
De afdaling vanaf de Bochetta loopt eerst over een goede berijdbare "militairstrasse" uit de 1e wereldoorlog. Het laaste stuk naar het Val Forcola is waarschijnlijkde mooiste afdaling uit deze transalp. De single track loopt dwars door een puin- en gruishelling. Smalle haarspeldbochten en grote rotsblokken volgen elkaar snel op. Op de weg naar Bormio kunnen we een beetje bijkomen van de inspanning. Het laatste stuk van deze dag is rustig omhoog fietsen over het asfalt naar S. Caterine in het Valfurva
Dag 5 S. Caterina Valfurva - Marileva
De dag begint met het beklimmen over asfalt van Passo di Gavia en de afdaling naar Pezzo. Hier verlaten we doorgaande weg en rijden omhoog naar Case di Viso. De klim naar de Rif. Bozzi is steil maar goed te fietsen. Het pad naar de col moeten we lopen. De afdaling aan de andere kant richting Lago di Pian Palu is in het middelste gedeelte erg steil. Vanaf het meer zit de inspanning er op. Eerst over een gravelweg en later over asfalt dalen we af naar Marileva bij Mezzana. Ook hier blijkt het nog volop vakantieseizoen en kunnen we alleen terecht in de verblijven van het personeel in een van de grotere hotels. Gelukkig heeft de kok daar de eetlust van de overige gasten erg ruim ingeschat en eten we ons letterlijk buikje rond voordat we gaan slapen.
Dag 6 Marileva - Riva di Garda
De originele route gaat vanaf Dimaro door het Val Meledrio. Om meer stukken off-road te fietsen besluiten we via de Monte Vigo te rijden. We volgen de weg van Marileva 900 richting Marileva 1400 tot de Malghetto di Mastellina. Vanaf hier volgen we een gravelweg door het bos naar de Malga Panciana. De weg van hier naar de Monte Vigo is steil en lastig te fietsen. Vanaf de Monte Vigo hadden we gepland om naar het Lago delle Malghette te fietsen maar de afdaling ziet er weinig aanlokkelijk uit. Daarom volgen we de gravel van het skigebied naar de Malga Folgarida di Dimaro en vanaf daar verder naar beneden naar de originele route.
Na Madonna de Campiglio komt het meest fotogenieke deel van de route. Al na een paar kilometer kun je achter de waterval van de Cascate di Mezzo langs. Na een korte afdaling fietsen we door het lieflijke Val d'Agola naar het Laga Agola. De laaste off-road klim naar de Passo Bregn de L'Ors moeten we voor de laatste keer van de fiets. De afdaling door de het Val d'Algone is lekker snel.
Het laatste stuk van de transalp is over asfalt via Stenico, Pont de L'Arche en de Passo delle Ballino naar Riva. Voor het laatste stuk zijn nog een aantal varianten die laten voor wat ze zijn omdat we anders na zonsondergang dreigen te finishen. Na 6 dagen blijkt mijn nieuwe zadel toch net te smal te zijn geweest voor mijn billen en met stevige zadelpijn finished ik in Riva.
| 
